1. czytanie (Dz 28, 16-20. 30-31)

Pobyt Pawła w Rzymie

Czytanie z Dziejów Apostolskich

Gdy weszliśmy do Rzymu, pozwolono Pawłowi mieszkać prywatnie razem z żołnierzem, który go pilnował.

Po trzech dniach poprosił on do siebie najznakomitszych Żydów. A kiedy się zeszli, mówił do nich: «Nie uczyniłem, bracia, nic przeciwko narodowi lub zwyczajom ojczystym, a jednak wydany zostałem jako więzień: z Jerozolimy w ręce Rzymian, którzy po rozpatrzeniu sprawy chcieli mnie wypuścić, dlatego że nie ma we mnie winy zasługującej na śmierć.

Ponieważ jednak Żydzi sprzeciwiali się temu, musiałem odwołać się do cezara – bynajmniej nie w zamiarze oskarżenia w czymkolwiek mojego narodu. Dlatego też zaprosiłem was, aby się z wami zobaczyć i rozmówić, bo dla nadziei Izraela dźwigam te kajdany».

Przez całe dwa lata pozostał w wynajętym przez siebie mieszkaniu i przyjmował wszystkich, którzy do niego przychodzili, głosząc królestwo Boże i nauczając o Panu Jezusie Chrystusie zupełnie swobodnie, bez przeszkód.

Ewangelia (J 21, 15-19)

Świadectwo św. Jana Apostoła

Słowa Ewangelii według Świętego Jana

Gdy Jezus zmartwychwstały ukazał się uczniom nad jeziorem Genezaret, Piotr, obróciwszy się, zobaczył idącego za sobą ucznia, którego miłował Jezus, a który to w czasie uczty spoczywał na Jego piersi, i powiedział: «Panie, kto jest ten, który Cię zdradzi?».

Gdy więc go Piotr ujrzał, rzekł do Jezusa: «Panie, a co z tym będzie?».

Odpowiedział mu Jezus: «Jeżeli chcę, aby pozostał, aż przyjdę, co tobie do tego? Ty pójdź za Mną!».

Rozeszła się wśród braci wieść, że uczeń ów nie umrze. Ale Jezus nie powiedział mu, że nie umrze, lecz: «Jeśli Ja chcę, aby pozostał, aż przyjdę, co tobie do tego?».

Ten właśnie uczeń daje świadectwo o tych sprawach i on je opisał. A wiemy, że świadectwo jego jest prawdziwe.

Jest ponadto wiele innych rzeczy, których Jezus dokonał, a które, gdyby je szczegółowo opisać, to sądzę, że cały świat nie pomieściłby ksiąg, jakie trzeba by napisać.

Streszczenie Słowa

Pierwsze czytanie opowiada o ostatnich latach życia św. Pawła, który przebywał w Rzymie jako więzień. Mimo swojego statusu, Paweł miał pewną swobodę – mieszkał w wynajętym domu i mógł przyjmować odwiedzających. Jego pobyt w Rzymie był okazją do dalszego głoszenia Ewangelii i nauczania o Chrystusie, co czynił „zupełnie swobodnie, bez przeszkód”. To świadczy o niezachwianej determinacji i oddaniu Pawła sprawie Chrystusa, nawet w obliczu osobistych trudności.

Ewangelia z kolei przedstawia intymny moment pomiędzy Jezusem a Piotrem, w którym Jezus trzykrotnie pyta Piotra o miłość, dając mu zadanie pasterzowania swoim owcom. Jest to również fragment, w którym św. Jan, autor Ewangelii, stawia się jako świadek wydarzeń życia Jezusa, podkreślając prawdziwość swojego świadectwa. Zakończenie Ewangelii sugeruje, że życie i działalność Jezusa były tak bogate, iż żadne księgi nie byłyby w stanie pomieścić całej Jego historii.

Krótka nauka na dziś

Oba czytania podkreślają znaczenie wiary i świadectwa w życiu chrześcijańskim. Paweł i Jan, każdy na swój sposób, przyczyniają się do budowania i umacniania Kościoła, dzieląc się swoim doświadczeniem spotkania z Chrystusem. Świadectwo ich życia i pism jest przypomnieniem, że misja chrześcijańska wymaga odwagi, wierności i gotowości do służby, niezależnie od okoliczności.

Chrześcijańskie życie to nie tylko prywatna wiara, ale także publiczne świadectwo o Chrystusie, dane nawet w obliczu trudności lub prześladowań. Historie Pawła i Jana uczą nas, że każdy wierzący jest powołany do aktywnego uczestnictwa w misji Kościoła, głoszenia Ewangelii i świadczenia o miłości Boga do każdego człowieka.