1. czytanie (Iz 26, 7-9. 12. 16-19)

Psalm nadziei

Czytanie z Księgi proroka Izajasza

Ścieżka sprawiedliwego jest prosta, Ty równasz prawą drogę sprawiedliwego. Także na ścieżce Twoich sądów, o Panie, oczekujemy Ciebie; imię Twoje i pamięć o Tobie to pragnienie naszej duszy. Dusza moja pożąda Ciebie w nocy, duch mój poszukuje Cię w mym wnętrzu, bo gdy Twe sądy jawią się na ziemi, mieszkańcy świata uczą się sprawiedliwości.

Panie, użyczysz nam pokoju, bo i wszystkie nasze czyny są Twoim dziełem!

Panie, w ucisku szukaliśmy Ciebie, słaliśmy modły półgłosem, kiedy Ty chłostałeś. Jak brzemienna bliska chwili rodzenia wije się, krzyczy w bólach porodu, takimi staliśmy się przed Tobą, o Panie! Poczęliśmy, wiliśmy się z bólu, jakbyśmy mieli rodzić; ducha zbawczego nie wydaliśmy ziemi i nie przybyło mieszkańców na świecie.

Ożyją Twoi umarli, zmartwychwstaną ich trupy, obudzą się i krzykną z radości spoczywający w prochu, bo rosa Twoja jest rosą światłości, a ziemia wyda cienie zmarłych.

Ewangelia (Mt 11, 28-30)

Jezus cichy i pokornego serca

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza

Jezus przemówił tymi słowami:

«Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię. Weźcie na siebie moje jarzmo i uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokornego serca, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych. Albowiem słodkie jest moje jarzmo, a moje brzemię lekkie».

Streszczenie Słowa

Dzisiejsze czytania przynoszą nam przesłanie nadziei, pokory i duchowego spokoju. Prorok Izajasz w pierwszym czytaniu mówi o głębokim pragnieniu ludzkiej duszy do Boga, zwłaszcza w trudnych chwilach. Ukazuje obraz ludzi, którzy w swym duchowym pragnieniu i poszukiwaniu Boga doświadczają bólu podobnego do bólu porodowego – intensywnego, ale również obiecującego nowe życie. Izajasz przekazuje nam też obietnicę, że ci, którzy pozostają wierni Bogu, zaznają odrodzenia i radości, nawet po śmierci: „Ożyją Twoi umarli, zmartwychwstaną ich trupy”.

Ewangelia według św. Mateusza dopełnia to przesłanie, oferując nam obraz Jezusa jako źródła ukojenia i pokoju. Jezus zaprasza wszystkich zmęczonych i obciążonych, by przyszli do Niego w poszukiwaniu odpoczynku. Mówi o swoim jarzmie jako o słodkim i brzemieniu jako o lekkim, co stoi w kontraście do trudów i bólów opisanych przez Izajasza. Jezus obiecuje, że prawdziwe ukojenie znajdziemy, ucząc się od Niego, który jest „cichy i pokornego serca”.

Krótka nauka na dziś

Bóg chce, byśmy szli przez życie z ufnością, że prowadzi nas przez trudności, otwierając drogę do pokoju i sprawiedliwości. Jezus zaprasza nas, abyśmy oddali Mu nasze zmęczenie i trudności, ucząc się od Niego, jak żyć życiem pełnym spokoju i lekkości.