1. czytanie (Dz 9, 1-20)

Nawrócenie Świętego Pawła

Czytanie z Dziejów Apostolskich

Szaweł ciągle jeszcze siał grozę i dyszał żądzą zabijania uczniów Pańskich. Udał się do arcykapłana i poprosił go o listy do synagog w Damaszku, aby mógł uwięzić i przyprowadzić do Jeruzalem mężczyzn i kobiety, zwolenników tej drogi, jeśliby jakichś znalazł.

Gdy zbliżał się już w swojej podróży do Damaszku, olśniła go nagle światłość z nieba. A gdy upadł na ziemię, usłyszał głos, który mówił: «Szawle, Szawle, dlaczego Mnie prześladujesz?». «Kto jesteś, Panie?» – powiedział.

A On: «Ja jestem Jezus, którego ty prześladujesz. Wstań i wejdź do miasta, tam ci powiedzą, co masz czynić».

Ludzie, którzy mu towarzyszyli w drodze, oniemieli ze zdumienia, słyszeli bowiem głos, lecz nie widzieli nikogo. Szaweł podniósł się z ziemi, a kiedy otworzył oczy, nic nie widział. Zaprowadzili więc go do Damaszku, trzymając za ręce. Przez trzy dni nic nie widział i ani nie jadł, ani nie pił.

W Damaszku znajdował się pewien uczeń, imieniem Ananiasz. «Ananiaszu!» – przemówił do niego Pan w widzeniu. A on odrzekł: «Jestem, Panie!».

A Pan do niego: «Idź na ulicę Prostą i zapytaj w domu Judy o Szawła z Tarsu, bo właśnie się tam modli». (I ujrzał Szaweł w widzeniu, jak człowiek imieniem Ananiasz wszedł i położył na niego ręce, aby przejrzał).

«Panie – odpowiedział Ananiasz – słyszałem z wielu stron, jak dużo złego wyrządził ten człowiek świętym Twoim w Jerozolimie. I ma on tutaj władzę od arcykapłanów, aby więzić wszystkich, którzy wzywają Twego imienia».

«Idź – odpowiedział mu Pan – bo wybrałem sobie tego człowieka jako narzędzie. On zaniesie imię moje do pogan i królów, i do synów Izraela. I ukażę mu, jak wiele będzie musiał wycierpieć dla mego imienia».

Wtedy Ananiasz poszedł. Wszedł do domu, położył na niego ręce i powiedział: «Szawle, bracie, Pan Jezus, Ten, co ukazał ci się na drodze, którą szedłeś, przysłał mnie, abyś przejrzał i został napełniony Duchem Świętym». Natychmiast jakby łuski spadły z jego oczu i odzyskał wzrok, i został ochrzczony. A gdy spożył posiłek, wzmocnił się.

Jakiś czas spędził z uczniami w Damaszku i zaraz zaczął głosić w synagogach, że Jezus jest Synem Bożym.

Ewangelia (J 6, 52-59)

Ciało moje jest prawdziwym pokarmem

Słowa Ewangelii według Świętego Jana

Żydzi sprzeczali się między sobą, mówiąc: «Jak On może nam dać swoje ciało do jedzenia?».

Rzekł do nich Jezus: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeżeli nie będziecie jedli Ciała Syna Człowieczego i nie będziecie pili Krwi Jego, nie będziecie mieli życia w sobie. Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym.

Ciało moje jest prawdziwym pokarmem, a Krew moja jest prawdziwym napojem. Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije, trwa we Mnie, a Ja w nim.

Jak Mnie posłał żyjący Ojciec, a Ja żyję przez Ojca, tak i ten, kto Mnie spożywa, będzie żył przeze Mnie. To jest chleb, który z nieba zstąpił – nie jest on taki jak ten, który jedli wasi przodkowie, a poumierali. Kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki».

To powiedział, nauczając w synagodze w Kafarnaum.

Streszczenie Słowa

Z pierwszego czytania, z Dziejów Apostolskich, dowiadujemy się o dramatycznym nawróceniu Szawła, znanego później jako Święty Paweł, z zaciekłego prześladowcy chrześcijan na jednego z największych apostołów. Jego spotkanie z Jezusem na drodze do Damaszku całkowicie zmienia jego życie. Szaweł, który był świadkiem i uczestnikiem prześladowań chrześcijan, doświadcza Bożej łaski i zostaje wybrany, by głosić Ewangelię poganom, królom i synom Izraela. Jego nawrócenie jest potwierdzone przez Ananiasza, który, kierowany przez Boga, przywraca Szawłowi wzrok i chrzci go. Historia ta pokazuje, że Boża łaska jest dostępna dla wszystkich, nawet dla tych, którzy wydają się być najbardziej oddaleni od Boga.

Ewangelia według św. Jana mówi o dyskusji Jezusa z Żydami na temat Jego ciała i krwi jako prawdziwego pokarmu i napoju, co prowadzi do życia wiecznego. Jezus podkreśla, że tylko przez przyjęcie Go – poprzez spożywanie Jego ciała i picie Jego krwi – możemy mieć życie w sobie. Ta nauka jest fundamentem Eucharystii, sakramentu, który jest centralnym elementem chrześcijańskiego życia duchowego, łącząc wiernych z Chrystusem w najbardziej intymny sposób.

Krótka nauka na dziś

Nauka płynąca z tych czytań podkreśla, że nawrócenie jest możliwe dla każdego, niezależnie od przeszłości, dzięki Bożej łasce. Ponadto, uczestniczenie w Eucharystii i przyjmowanie Chrystusa jest kluczowe dla naszego duchowego życia, ponieważ zapewnia nam żywotny związek z Nim i obietnicę życia wiecznego.

Boża łaska jest potężna i może przemienić życie każdego, nawet najbardziej zagorzałego prześladowcy Kościoła, na przykładzie nawrócenia Świętego Pawła. Przyjmowanie Jezusa poprzez Eucharystię jest kluczowym elementem naszego duchowego życia, otwierającym drogę do głębokiej jedności z Chrystusem i życia wiecznego.