1. czytanie (Iz 38, 1-6. 21-22. 7-8)

Choroba i uzdrowienie Ezechiasza

Czytanie z Księgi proroka Izajasza

W owych dniach Ezechiasz zachorował śmiertelnie. Prorok Izajasz, syn Amosa, przyszedł do niego i rzekł mu: «Tak mówi Pan: Rozporządź domem twoim, bo umrzesz – nie będziesz żył». Wtedy Ezechiasz odwrócił się do ściany i modlił się do Pana. A mówił tak: «Ach, Panie, pamiętaj o tym, proszę, że postępowałem wobec Ciebie wiernie i ze szczerym sercem, że czyniłem to, co jest dobre w Twoich oczach». I płakał Ezechiasz bardzo rzewnie.

Wówczas Pan skierował do Izajasza słowo tej treści: «Idź i powiedz Ezechiaszowi: Tak mówi Pan, Bóg Dawida, twego praojca: Słyszałem twoją modlitwę, widziałem twoje łzy. Oto uzdrowię cię. Trzeciego dnia pójdziesz do domu Pańskiego. Oto dodam do dni twego życia piętnaście lat. Wybawię ciebie i to miasto z ręki króla asyryjskiego i roztoczę opiekę nad tym miastem».

Powiedział też Izajasz: «Weźcie placek figowy i przyłóżcie do wrzodu, a król będzie zdrowy!» Ezechiasz zaś rzekł: «Jaki będzie znak tego, że wejdę do domu Pańskiego?» Odpowiedział Izajasz: «Ten ci będzie znak od Pana, że spełni On to, co powiedział: Oto ja cofnę cień wskazówki zegara o dziesięć stopni, po których słońce już zeszło na słonecznym zegarze Achaza». I cofnęło się słońce o dziesięć stopni, po których już zeszło.

Ewangelia (Mt 12, 1-8)

Syn Człowieczy jest Panem szabatu

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza

Pewnego razu Jezus przechodził w szabat pośród zbóż. Uczniowie Jego, odczuwając głód, zaczęli zrywać kłosy i jeść ziarna.

Gdy to ujrzeli faryzeusze, rzekli Mu: «Oto twoi uczniowie czynią to, czego nie wolno czynić w szabat».

A On im odpowiedział: «Czy nie czytaliście, co uczynił Dawid, gdy poczuł głód, on i jego towarzysze? Jak wszedł do domu Bożego i jadł chleby pokładne, których nie było wolno jeść ani jemu, ani jego towarzyszom, lecz tylko kapłanom?

Albo nie czytaliście w Prawie, że w dzień szabatu kapłani naruszają w świątyni spoczynek szabatu, a są bez winy? Oto powiadam wam: Tu jest coś większego niż świątynia.

Gdybyście zrozumieli, co znaczy: „Chcę raczej miłosierdzia niż ofiary”, nie potępialibyście niewinnych. Albowiem Syn Człowieczy jest Panem szabatu».

Streszczenie Słowa

Dzisiejsze czytania rzucają światło na tematykę modlitwy, uzdrowienia, wiary i miłosierdzia. Zaczynamy od historii króla Ezechiasza z Księgi Izajasza. Ezechiasz, stojąc w obliczu śmiertelnej choroby, zwraca się do Boga z płaczem, przypominając o swojej wierności i dobrych uczynkach. Jego modlitwa, pełna szczerości i zaufania, porusza Boga, który decyduje się przedłużyć jego życie o piętnaście lat. Ten fragment pokazuje, jak silna i skuteczna może być szczera modlitwa wypływająca z głębi serca.

Ewangelia wg św. Mateusza opowiada z kolei o Jezusie, który tłumaczy faryzeuszom, że miłosierdzie jest ważniejsze od ścisłego przestrzegania zasad. Kiedy Jego uczniowie łamią szabat, zrywając i jedząc ziarna, Jezus przypomina o wyższości miłosierdzia nad ofiarą i podkreśla, że „Syn Człowieczy jest Panem szabatu”. Przesłanie to podkreśla, że prawa Boże nie są po to, aby nas obciążać, ale aby służyć dobru człowieka.

Krótka nauka na dziś

Płynie dla nas nauka o Bożym miłosierdziu i gotowości do wysłuchania naszych próśb, jeśli tylko zwracamy się do Niego z prawdziwym sercem. Uczy nas też, że w naszej wierze centralne miejsce powinno zajmować miłosierdzie i troska o drugiego człowieka, a nie tylko ślepe przestrzeganie zasad.