1. czytanie (Dz 9, 31-42)

Piotr cudownie uzdrawia chorych

Czytanie z Dziejów Apostolskich

Kościół cieszył się pokojem w całej Judei, Galilei i Samarii. Rozwijał się i żył bogobojnie, i obfitował w pociechę Ducha Świętego.

Kiedy Piotr odwiedzał wszystkich, przyszedł też do świętych, którzy mieszkali w Liddzie. Znalazł tam pewnego człowieka imieniem Eneasz, który był sparaliżowany i od ośmiu lat leżał w łóżku. «Eneaszu – powiedział do niego Piotr – Jezus Chrystus cię uzdrawia, wstań i zaściel swoje łóżko!». I natychmiast wstał. Widzieli go wszyscy mieszkańcy Liddy i Szaronu i nawrócili się do Pana.

Mieszkała też w Jafie pewna uczennica imieniem Tabita, co znaczy Gazela. Czyniła ona dużo dobrego i dawała hojne jałmużny. Wtedy właśnie zachorowała i umarła. Obmyto ją i położono w izbie na piętrze. Lidda leżała blisko Jafy; gdy więc uczniowie dowiedzieli się, że jest tam Piotr, wysłali do niego dwóch posłańców z prośbą: «Przyjdź do nas niezwłocznie».

Piotr poszedł z nimi, a gdy przybył, zaprowadzili go do izby na górze. Otoczyły go wszystkie wdowy i pokazywały mu ze łzami w oczach chitony i płaszcze, które zrobiła im Gazela za swego życia. Po usunięciu wszystkich Piotr upadł na kolana i modlił się. Potem zwrócił się do zwłok i rzekł: «Tabito, wstań!». Aona otworzyła oczy i zobaczywszy Piotra, usiadła. Piotr podał jej rękę i podniósł ją. Zawołał świętych i wdowy i ujrzeli ją żywą.

Wieść o tym rozeszła się po całej Jafie i wielu uwierzyło w Pana.

Ewangelia (J 6, 55. 60-69)

Do kogo pójdziemy, Ty masz słowa życia wiecznego

Słowa Ewangelii według Świętego Jana

W synagodze w Kafarnaum Jezus powiedział: «Ciało moje jest prawdziwym pokarmem, a Krew moja jest prawdziwym napojem».

A wielu spośród Jego uczniów, którzy to usłyszeli, mówiło: «Trudna jest ta mowa. Któż jej może słuchać?».
Jezus jednak świadom tego, że uczniowie Jego na to szemrali, rzekł do nich: «To was gorszy? A gdy ujrzycie Syna Człowieczego wstępującego tam, gdzie był przedtem? To Duch daje życie; ciało na nic się nie zda. Słowa, które Ja wam powiedziałem, są duchem i są życiem. Lecz pośród was są tacy, którzy nie wierzą».

Jezus bowiem od początku wiedział, którzy nie wierzą, i kto ma Go wydać. Rzekł więc: «Oto dlaczego wam powiedziałem: Nikt nie może przyjść do Mnie, jeżeli nie zostało mu to dane przez Ojca». Od tego czasu wielu uczniów Jego odeszło i już z Nim nie chodziło. Rzekł więc Jezus do Dwunastu: «Czyż i wy chcecie odejść?».

Odpowiedział Mu Szymon Piotr: «Panie, do kogo pójdziemy? Ty masz słowa życia wiecznego. A my uwierzyliśmy i poznaliśmy, że Ty jesteś Świętym Bożym».

Streszczenie Słowa

Z pierwszego czytania, z Dziejów Apostolskich, uczymy się o cudach, które dokonał Piotr, świadczących o mocy i obecności Ducha Świętego wśród wczesnych chrześcijan. Piotr, wędrując i odwiedzając wiernych, dokonuje cudownych uzdrowień: przywraca zdrowie Eneasza, sparaliżowanego od ośmiu lat, a także wskrzesza uczennicę Tabitę, znaną z dobroczynności. Te znaki i cuda przyczyniają się do wzrostu wiary i liczby osób nawracających się do Pana. Ta część Dziejów Apostolskich pokazuje, jak przez działania apostołów i moc Ducha Świętego wiara chrześcijańska rozprzestrzenia się i wzmacnia w społeczności.

Ewangelia według św. Jana koncentruje się na reakcji uczniów na trudne nauki Jezusa, zwłaszcza na Jego słowa o konieczności jedzenia Jego ciała i picia Jego krwi, by mieć życie wieczne. Wielu uczniów uznaje tę naukę za zbyt trudną i odchodzi, co prowadzi Jezusa do zapytania Dwunastu, czy również chcą odejść. Na to Szymon Piotr odpowiada pełen wiary, że tylko Jezus ma słowa życia wiecznego, uznając Go za Świętego Bożego. Ten fragment pokazuje głębię wiary i zrozumienia, jakie mają apostołowie wobec trudnych nauk Jezusa, a także ich gotowość do pozostania z Nim, mimo niezrozumienia.

Krótka nauka na dziś

Nauka płynąca z tych czytań podkreśla moc wiary i zaufania w Boże działanie. Cuda dokonane przez Piotra pokazują, że Bóg działa w życiu wiernych, prowadząc ich do głębszego nawrócenia i zrozumienia Jego woli. Jednocześnie Ewangelia przypomina nam, że nauki Jezusa mogą być wyzwaniem, ale to właśnie w Jezusie znajdujemy „słowa życia wiecznego” i pełnię prawdy, której poszukujemy.

Cuda i działania apostołów, takie jak cudowne uzdrowienia dokonane przez Piotra, pokazują moc wiary i działanie Ducha Świętego w życiu Kościoła, prowadzące do nawrócenia i wzrostu wspólnoty wierzących. Wierność wobec trudnych nauk Jezusa, jak pokazuje odpowiedź Piotra, jest fundamentem naszej wiary, która opiera się na przekonaniu, że tylko Chrystus ma „słowa życia wiecznego”.