1. czytanie (Dz 14,19-28)

Czytanie z Dziejów Apostolskich

Do Listry nadeszli żydzi z Antiochii i z Ikonium. Podburzyli tłum, ukamienowali Pawła i wywlekli go za miasto, sądząc, że nie żyje. Kiedy go jednak otoczyli uczniowie, podniósł się i wszedł do miasta, a następnego dnia udał się razem z Barnabą do Derbe. W tym mieście głosili Ewangelię i pozyskali wielu uczniów, po czym wrócili do Listry, do Ikonium i do Antiochii, Umacniając dusze uczniów, zachęcając do wytrwania w wierze, bo przez wiele ucisków trzeba nam wejść do królestwa Bożego. Kiedy w każdym Kościele wśród modlitw i postów ustanowili im starszych, polecili ich Panu, w którego uwierzyli. Potem przeszli przez Pizydię i przybyli do Pamfilii. Nauczali w Perge, zeszli do Attalii, a stąd odpłynęli do Antiochii, gdzie za łaską Bożą zostali przeznaczeni do dzieła, które wykonali. Kiedy przybyli i zebrali miejscowy Kościół, opowiedzieli, jak wiele Bóg przez nich zdziałał i jak otworzył poganom podwoje wiary. I dość długi czas spędzili wśród uczniów.

Ewangelia (J 14,27-31a)

Słowa Ewangelii według Świętego Jana

Jezus powiedział do swoich uczniów: „Pokój zostawiam wam, pokój mój daję wam. Nie tak jak daje świat, Ja wam daję. Niech się nie trwoży serce wasze ani się nie lęka. Słyszeliście, że wam powiedziałem: Odchodzę i przyjdę znów do was. Gdybyście Mnie miłowali, rozradowalibyście się, że idę do Ojca, bo Ojciec większy jest ode Mnie. A teraz powiedziałem wam o tym, zanim to nastąpi, abyście uwierzyli, gdy się to stanie. Już nie będę z wami wiele mówił, nadchodzi bowiem władca tego świata. Nie ma on jednak nic swego we Mnie. Ale niech świat się dowie, że Ja miłuję Ojca i że tak czynię, jak Mi Ojciec nakazał”.

Streszczenie Słowa

Drodzy Bracia i Siostry,

Dzisiejsze czytania pokazują nam dwie rzeczywistości: cierpienie i pokój. Na pierwszy rzut oka wydają się sobie przeciwne, ale w świetle wiary łączą się w głęboką prawdę.

W pierwszym czytaniu widzimy Pawła, który głosi Ewangelię z ogromną odwagą. Mimo że został ukamienowany i niemal zabity, nie poddaje się — wstaje i wraca do misji. Co więcej, nie tylko sam idzie dalej, ale umacnia innych i mówi im coś bardzo ważnego: „Przez wiele ucisków trzeba nam wejść do Królestwa Bożego”. Paweł pokazuje, że chrześcijaństwo to nie droga wygody, ale droga wytrwałości, odwagi i nadziei. A wszystko to jest możliwe tylko wtedy, gdy wiemy, dla Kogo to wszystko robimy — dla Jezusa.

W Ewangelii sam Jezus mówi do swoich uczniów: „Pokój zostawiam wam, pokój mój daję wam”. To nie jest pokój, jaki daje świat — kruchy i zależny od okoliczności. To pokój, który jest w sercu nawet wtedy, gdy wokół jest zamieszanie, trud, cierpienie. Jezus wie, że odchodzi do Ojca, ale nie zostawia nas samych — zostawia nam swój pokój i zapewnienie, że wszystko, co czyni, jest z miłości do Ojca i do nas.

Prawdziwa wiara nie boi się trudności, bo zna sens cierpienia i zna źródło pokoju – Jezusa Chrystusa. Tylko z Nim możemy przetrwać wszystko i pozostać wierni.

Krótka nauka na dziś

Przez trudności i cierpienie prowadzi droga do Królestwa Bożego. Prawdziwy pokój daje tylko Jezus — i nikt inny.