1. czytanie (Ez 34, 1-11)

Bóg gani złych pasterzy

Czytanie z Księgi proroka Ezechiela

Pan skierował do mnie te słowa: «Synu człowieczy, prorokuj o pasterzach Izraela, prorokuj i powiedz im, pasterzom: Tak mówi Pan Bóg: Biada pasterzom Izraela, którzy sami siebie pasą! Czyż pasterze nie powinni paść owiec? Nakarmiliście się mlekiem, odzialiście się wełną, zabiliście tłuste zwierzęta, jednakże owiec nie paśliście. Słabej nie wzmacnialiście, o zdrowie chorej nie dbaliście, skaleczonej nie opatrywaliście, zabłąkanej nie sprowadziliście z powrotem, zagubionej nie odszukiwaliście, a z przemocą i z okrucieństwem obchodziliście się z nimi. Rozproszyły się owce moje, bo nie miały pasterza, i stały się żerem wszelkiego dzikiego zwierza. Rozproszyły się, błądzą moje owce po wszystkich górach i po wszelkiej wyżynie; i po całej krainie były owce moje rozproszone, a nikt się o nie nie pytał i nikt ich nie szukał.

Dlatego wy, pasterze, słuchajcie słowa Pańskiego: Na moje życie – mówi Pan Bóg: Ponieważ owce moje stały się łupem i owce moje służyły za żer wszelkiemu dzikiemu zwierzęciu, bo nie było pasterza, pasterze zaś nie szukali owiec moich, bo pasterze sami siebie paśli, a nie paśli moich owiec, dlatego wy, pasterze, słuchajcie słowa Pańskiego. Tak mówi Pan Bóg: Oto jestem przeciw pasterzom. Z ich ręki zażądam moich owiec, położę kres ich pasterzowaniu, a pasterze nie będą paść samych siebie; wyrwę moje owce z ich paszczy, nie będą już one służyć im za żer.

Albowiem tak mówi Pan Bóg: Oto Ja sam będę szukał moich owiec i będę sprawował nad nimi pieczę».

Ewangelia (Mt 20, 1-16)

Przypowieść o robotnikach w winnicy

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza

Jezus opowiedział swoim uczniom następującą przypowieść:

«Królestwo niebieskie podobne jest do gospodarza, który wyszedł wczesnym rankiem, aby nająć robotników do swej winnicy. Umówił się z robotnikami o denara za dzień i posłał ich do winnicy.

Gdy wyszedł około godziny trzeciej, zobaczył innych, stojących na rynku bezczynnie, i rzekł do nich: „Idźcie i wy do mojej winnicy, a co będzie słuszne, dam wam”. Oni poszli. Wyszedłszy ponownie około godziny szóstej i dziewiątej, tak samo uczynił.

Gdy wyszedł około godziny jedenastej, spotkał innych stojących i zapytał ich: „Czemu tu stoicie cały dzień bezczynnie?” Odpowiedzieli mu: „Bo nas nikt nie najął”. Rzekł im: „Idźcie i wy do winnicy”.

A gdy nadszedł wieczór, rzekł właściciel winnicy do swego rządcy: „Zwołaj robotników i wypłać im należność, począwszy od ostatnich aż do pierwszych”. Przyszli najęci około jedenastej godziny i otrzymali po denarze. Gdy więc przyszli pierwsi, myśleli, że więcej dostaną; lecz i oni otrzymali po denarze.

Wziąwszy go, szemrali przeciw gospodarzowi, mówiąc: „Ci ostatni jedną godzinę pracowali, a zrównałeś ich z nami, którzy znosiliśmy ciężar dnia i spiekotę”. Na to odrzekł jednemu z nich: „Przyjacielu, nie czynię ci krzywdy; czyż nie o denara umówiłeś się ze mną? Weź, co twoje, i odejdź. Chcę też i temu ostatniemu dać tak samo jak tobie. Czy mi nie wolno uczynić ze swoim, co chcę? Czy na to złym okiem patrzysz, że ja jestem dobry?” Tak ostatni będą pierwszymi, a pierwsi ostatnimi».

Streszczenie Słowa

W pierwszym czytaniu z Księgi proroka Ezechiela, Pan Bóg wypowiada się przeciwko pasterzom, którzy zamiast troszczyć się o swoje owce, troszczą się wyłącznie o siebie. Bóg obiecuje, że sam zaopiekuje się swoimi owcami, wyrwawszy je spod ich władzy i zapewniając im opiekę, której potrzebują. Ta przypowieść podkreśla Boską troskę o ludzi oraz konsekwencje egoistycznego i nieodpowiedzialnego zachowania.

Ewangelia według św. Mateusza przedstawia przypowieść o robotnikach w winnicy, którzy zostali wynagrodzeni za swoją pracę w sposób, który początkowo wydaje się niesprawiedliwy. Właściciel winnicy płaci tak samo tym, którzy pracowali jeden dzień, jak i tym, którzy pracowali tylko godzinę. Ta przypowieść ilustruje nie tylko królestwo Boże, ale także zasadę, że łaska Boża jest darem, a nie czymś, co można zarobić. Podkreśla to, że Boże miłosierdzie i dobroć są dostępne dla wszystkich, bez względu na to, kiedy zdecydują się dołączyć do pracy w Jego winnicy.

Krótka nauka na dziś

Bóg oczekuje od nas, byśmy byli odpowiedzialni i troszczący się o innych, tak jak On troszczy się o nas. W królestwie Bożym każdy jest równie cenny i każdy otrzymuje pełnię Bożej łaski, niezależnie od momentu, w którym zaczyna swoją duchową podróż czy wkładu w prace. Ostatni mogą okazać się pierwszymi, a pierwszy ostatnimi, bo w oczach Boga liczy się serce, a nie zasługi.