1. czytanie (Dz 1, 3-8)

Apostołowie świadkami Jezusa

Czytanie z Dziejów Apostolskich

Po swojej męce Jezus dał apostołom wiele dowodów, że żyje: ukazywał się im przez czterdzieści dni i mówił o królestwie Bożym.

A podczas wspólnego posiłku przykazał im nie odchodzić z Jerozolimy, ale oczekiwać obietnicy Ojca:

«Słyszeliście o niej ode Mnie – mówił – Jan chrzcił wodą, ale wy wkrótce zostaniecie ochrzczeni Duchem Świętym».

Zapytywali Go zebrani: «Panie, czy w tym czasie przywrócisz królestwo Izraela?» Odpowiedział im: «Nie wasza to rzecz znać czasy i chwile, które Ojciec ustalił swoją władzą, ale gdy Duch Święty zstąpi na was, otrzymacie Jego moc i będziecie moimi świadkami w Jeruzalem i w całej Judei, i w Samarii, i aż po krańce ziemi».

2. czytanie (Flp 1, 20c-30)

Dla mnie żyć – to Chrystus

Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Filipian

Bracia:

Chrystus będzie uwielbiony w moim ciele: czy to przez życie, czy przez śmierć. Dla mnie bowiem żyć – to Chrystus, a umrzeć – to zysk. Jeśli zaś żyć w ciele – to dla mnie owocna praca, cóż mam wybrać? Nie umiem powiedzieć.

Z dwóch stron doznaję nalegania: pragnę odejść, a być z Chrystusem, bo to o wiele lepsze; pozostawać zaś w ciele – to bardziej konieczne ze względu na was. A ufny w to, że pozostanę, i to pozostanę nadal dla was wszystkich, dla waszego postępu i radości w wierze, aby rosła wasza duma w Chrystusie Jezusie przez moją ponowną obecność u was.

Tylko sprawujcie się w sposób godny Ewangelii Chrystusowej, abym ja – czy to gdy przybędę i ujrzę was, czy też będąc z daleka – mógł usłyszeć o was, że trwacie mocno w jednym duchu, jednym sercem walcząc wspólnie o wiarę w Ewangelię, i w niczym nie dajecie się zastraszyć przeciwnikom. To właśnie jest dla nich zapowiedzią zagłady, dla was zaś zbawienia, i to przez Boga. Wam bowiem z łaski dane jest dla Chrystusa: nie tylko w Niego wierzyć, ale i dla Niego cierpieć, skoro toczycie taką samą walkę, jaką u mnie widzieliście i jaką teraz prowadzę.

Ewangelia (J 12, 24-26)

Ziarno, które wpadłszy w ziemię, obumrze, przynosi plon obfity

Słowa Ewangelii według Świętego Jana

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeśli ziarno pszenicy, wpadłszy w ziemię, nie obumrze, zostanie samo jedno, ale jeśli obumrze, przynosi plon obfity. Ten, kto kocha swoje życie, traci je, a kto nienawidzi swego życia na tym świecie, zachowa je na życie wieczne. Kto zaś chciałby Mi służyć, niech idzie za Mną, a gdzie Ja jestem, tam będzie i mój sługa. A jeśli ktoś Mi służy, uczci go mój Ojciec».

Streszczenie Słowa

Z pierwszego czytania, z Dziejów Apostolskich, uczymy się o momencie, w którym Jezus przygotowuje apostołów do otrzymania Ducha Świętego. Po swoim zmartwychwstaniu i przed wniebowstąpieniem, Jezus ukazywał się apostołom, mówiąc o królestwie Bożym i przekazując im obietnicę Ojca – że wkrótce zostaną ochrzczeni Duchem Świętym. To przygotowanie miało kluczowe znaczenie dla przyszłej misji apostołów, którzy mieli być świadkami Chrystusa “w Jeruzalem, w całej Judei i Samarii, aż po krańce ziemi”. Ta obietnica Ducha Świętego wskazuje na uniwersalność misji Kościoła i na moc, która ma prowadzić do jej realizacji.

Z drugiego czytania, z Listu do Filipian, święty Paweł wyraża swoją niezachwianą wiarę i oddanie Chrystusowi. Dla Pawła życie jest Chrystusem, a śmierć oznacza zysk, ponieważ prowadzi do bezpośredniej obecności u Boga. Paweł znajduje się w stanie wewnętrznego konfliktu między pragnieniem pozostania na ziemi dla służby innym a pragnieniem odejścia, by być z Chrystusem. Jego słowa inspirują do wierności Ewangelii, nawet w obliczu cierpienia i prześladowań, podkreślając, że trwanie w wierze i jedności jest kluczem do przezwyciężania przeciwności.

Ewangelia według św. Jana przynosi naukę Jezusa o ziarnie pszenicy, które musi obumrzeć, aby przynieść obfity plon. Jezus wykorzystuje ten obraz, aby nauczyć o konieczności poświęcenia własnego życia dla większego dobra, wskazując, że prawdziwe życie odnajduje się przez oddanie siebie innym. Jezus zaprasza do naśladowania Go, do służby i do gotowości do poświęcenia, jako drogi do życia wiecznego.

Krótka nauka na dziś

Nauka płynąca z tych czytań podkreśla znaczenie wiary, oddania i służby w chrześcijańskim życiu. Duch Święty jest obiecany jako moc do świadectwa i służby, podczas gdy postawa Pawła i nauka Jezusa o ziarnie pszenicy wskazują na drogę poświęcenia jako ścieżkę do życia w pełni i do zbawienia.

Chrześcijanin jest wezwany do bycia świadkiem Chrystusa w świecie, wspieranym przez obecność i moc Ducha Świętego. Życie w Chrystusie wymaga gotowości do służby i poświęcenia, co jest drogą do prawdziwego życia i zbawienia.