1. czytanie (Iz 49, 1-6)

Zbawienie dotrze aż do krańców ziemi

Czytanie z Księgi proroka Izajasza

Posłuchajcie mnie, wyspy! Ludy najdalsze, uważajcie! Powołał mnie Pan już z łona mej matki, od jej wnętrzności wspomniał moje imię. Ostrym mieczem uczynił me usta, w cieniu swej ręki mnie ukrył. Uczynił ze mnie strzałę zaostrzoną, utaił mnie w swoim kołczanie.

I rzekł mi: «Ty jesteś Sługą moim, Izraelu, w tobie się rozsławię». Ja zaś mówiłem: «Próżno się trudziłem, na darmo i na nic zużyłem me siły. Lecz moje prawo jest u Pana i moja nagroda u Boga mego». Wsławiłem się w oczach Pana, Bóg mój stał się moją siłą.

A teraz przemówił Pan, który mnie ukształtował od urodzenia na swego Sługę, bym nawrócił do Niego Jakuba i zgromadził Mu Izraela. A mówił: «To zbyt mało, iż jesteś Mi sługą dla podźwignięcia pokoleń Jakuba i sprowadzenia ocalałych z Izraela! Ustanowię cię światłością dla pogan, aby moje zbawienie dotarło aż do krańców ziemi».

Ewangelia (J 13, 21-33. 36-38)

Zapowiedź zdrady Judasza i zaparcia się Piotra

Słowa Ewangelii według Świętego Jana

W czasie wieczerzy Jezus wzruszył się do głębi i tak oświadczył: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeden z was Mnie wyda». Spoglądali uczniowie jeden na drugiego, niepewni, o kim mówi.

Jeden z Jego uczniów – ten, którego Jezus miłował – spoczywał na Jego piersi. Jemu to dał znak Szymon Piotr i rzekł do niego: «Kto to jest? O kim mówi?». Ten, oparłszy się zaraz na piersi Jezusa, rzekł do Niego: «Panie, któż to jest?».

Jezus odparł: «To ten, dla którego umoczę kawałek chleba i podam mu». Umoczywszy więc kawałek chleba, wziął i podał Judaszowi, synowi Szymona Iskarioty. A po spożyciu kawałka chleba wstąpił w niego Szatan.

Jezus zaś rzekł do niego: «Co masz uczynić, czyń prędzej!». Nikt jednak z biesiadników nie rozumiał, dlaczego mu to powiedział. Ponieważ Judasz miał pieczę nad trzosem, niektórzy sądzili, że Jezus powiedział do niego: «Zakup, czego nam potrzeba na święto», albo żeby dał coś ubogim. On więc po spożyciu kawałka chleba zaraz wyszedł. A była noc.

Po jego wyjściu rzekł Jezus: «Syn Człowieczy został teraz otoczony chwałą, a w Nim Bóg został chwałą otoczony. Jeżeli Bóg został w Nim otoczony chwałą, to i Bóg Go otoczy chwałą w sobie samym, i to zaraz Go chwałą otoczy.

Dzieci, jeszcze krótko jestem z wami. Będziecie Mnie szukać, ale – jak to Żydom powiedziałem, tak i teraz wam mówię – dokąd Ja idę, wy pójść nie możecie».

Rzekł do Niego Szymon Piotr: «Panie, dokąd idziesz?».

Odpowiedział mu Jezus: «Dokąd Ja idę, ty teraz za Mną pójść nie możesz, ale później pójdziesz».

Powiedział Mu Piotr: «Panie, dlaczego teraz nie mogę pójść za Tobą? Życie moje oddam za Ciebie».

Odpowiedział Jezus: «Życie swoje oddasz za Mnie? Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci: Kogut nie zapieje, aż ty trzy razy się Mnie wyprzesz».

Streszczenie Słowa

Czytania na dzisiaj koncentrują się na temacie posłannictwa Jezusa i wierności Jego uczniów.

W pierwszym czytaniu z Księgi proroka Izajasza, prorok przedstawia obraz Sługi Bożego, który jest powołany do misji jeszcze przed swoim narodzeniem. Ten Sługa jest wyposażony przez Boga, aby przynosić Prawo narodom i służyć jako światłość dla pogan. Jego misja obejmuje nawrócenie Izraela i rozszerzenie zbawienia poza granice wybranego narodu. Jest to wizja, która w chrześcijańskiej interpretacji odnosi się do posłannictwa Jezusa Chrystusa, którego misją jest zbawienie całej ludzkości.

Ewangelia według Świętego Jana opisuje wieczerzę paschalną Jezusa z Jego uczniami, podczas której Jezus zapowiada zdradę ze strony jednego z uczniów oraz przyszłe zaparcie się Piotra. Jezus, wiedząc o swoim nadchodzącym cierpieniu i śmierci, mówi o chwale, która zostanie objawiona przez te wydarzenia. W tym fragmencie Ewangelii widzimy kontrast między wiarą i miłością uczniów a ludzką słabością i zdradą.

Krótka nauka na dziś

Te czytania ukazują głęboki paradoks chrześcijańskiej wiary: że cierpienie i śmierć Jezusa, choć z pozoru wydają się porażką, stają się źródłem zbawienia i chwały. Proroctwo Izajasza o Słudze Bożym, który przynosi zbawienie narodom, znajduje swoje spełnienie w Jezusie. Jednocześnie Ewangelia ukazuje ludzką słabość i zdradę jako część dramatu zbawienia. W obliczu nadchodzącej zdrady i śmierci, Jezus pozostaje wierny swojemu posłannictwu i Bogu Ojcu.

Skrócona nauka z tych czytań brzmi: Posłannictwo Jezusa jako Sługi Bożego obejmuje przynoszenie światła i zbawienia wszystkim ludom, a Jego cierpienie i śmierć stanowią kluczowe momenty w Bożym planie zbawienia. Historia zdrady i zaparcia się ukazuje ludzką słabość, ale również podkreśla wielkość i niezachwianą wierność Jezusa wobec swojej misji.