1. czytanie (Wj 32, 15-24. 30-34)

Czytanie z Księgi Wyjścia

Mojżesz zszedł z góry z dwiema tablicami Świadectwa w swym ręku, a tablice były zapisane po obu stronach, zapisane na jednej i na drugiej stronie. Tablice te były dziełem Bożym, a pismo na nich było pismem Boga wyrytym na tablicach. A Jozue, usłyszawszy odgłos okrzyków ludu, powiedział do Mojżesza: "W obozie rozlegają się okrzyki wojenne". On zaś odpowiedział: "To nie głos pieśni zwycięstwa ani głos klęski, lecz słyszę pieśni dwóch chórów". A Mojżesz przybliżył się do obozu i ujrzał cielca i tańce. Zapłonął wówczas Mojżesz gniewem i rzucił z rąk swoich tablice, i potłukł je u podnóża góry. A porwawszy cielca, którego uczynili, spalił go w ogniu, starł na proch, rozsypał w wodzie i kazał ją pić Izraelitom. I powiedział Mojżesz do Aarona: "Cóż ci uczynił ten lud, że sprowadziłeś na niego tak wielki grzech?" Aaron odpowiedział: "Niech się mój pan nie unosi na mnie gniewem, bo wiesz sam, że ten lud jest skłonny do złego. Powiedzieli do mnie: Uczyń nam boga, który by szedł przed nami, bo nie wiemy, co się stało z Mojżeszem, z tym mężem, który nas wyprowadził z ziemi egipskiej. Wtedy rzekłem do nich: Kto ma złoto, niech je zdejmie z siebie. I złożyli mi je, i wrzuciłem je w ogień, i tak powstał cielec". Nazajutrz zaś tak powiedział Mojżesz do ludu: "Popełniliście ciężki grzech; ale teraz wstąpię do Pana, może otrzymam przebaczenie waszego grzechu". I poszedł Mojżesz do Pana, i powiedział: "Oto niestety lud ten dopuścił się wielkiego grzechu. Sporządzili sobie boga ze złota. Przebacz jednak im ten grzech! A jeśli nie, to wymaż mnie natychmiast z Twej księgi, którą napisałeś". Pan powiedział do Mojżesza: "Tylko tego, który zgrzeszył przeciw Mnie, wymażę z mojej księgi. Idź teraz i prowadź ten lud, gdzie ci rozkazałem, a mój anioł pójdzie przed tobą. A w dniu mojej kary ukarzę ich za ich grzech".

Ewangelia (Mt 13, 31-35)

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza

Jezus opowiedział tłumom tę przypowieść: "Królestwo niebieskie podobne jest do ziarnka gorczycy, które ktoś wziął i posiał na swej roli. Jest ono najmniejsze ze wszystkich nasion, lecz gdy wyrośnie, większe jest od innych jarzyn i staje się drzewem, tak że ptaki podniebne przylatują i gnieżdżą się na jego gałęziach". Powiedział im inną przypowieść: "Królestwo niebieskie podobne jest do zaczynu, który pewna kobieta wzięła i włożyła w trzy miary mąki, aż się wszystko zakwasiło". To wszystko mówił Jezus tłumom w przypowieściach, a bez przypowieści nic im nie mówił. Tak miało się spełnić słowo Proroka: "Otworzę usta w przypowieściach, wypowiem rzeczy ukryte od założenia świata".

Streszczenie Słowa

Drodzy Bracia i Siostry,

Dziś Bóg daje nam Słowo, które pokazuje dwie ważne prawdy: jak łatwo człowiek odchodzi od Boga i jak wielka jest Jego cierpliwość oraz miłosierdzie.

W pierwszym czytaniu widzimy Mojżesza, który schodzi z góry z tablicami Przymierza – z Bożym prawem. Tymczasem lud w tym czasie… czci złotego cielca. Zapomnieli o Bogu, który ich wyzwolił z Egiptu. Mojżesz reaguje gniewem, ale zaraz potem idzie do Boga i błaga o przebaczenie dla ludu. Nawet mówi: „Jeśli im nie przebaczysz, wymaż mnie z Twojej księgi”. To obraz prawdziwego pasterza – wiernego Bogu, ale też gotowego oddać życie za swoich ludzi. Bóg nie przymyka oczu na grzech, ale nie porzuca swojego ludu – daje im kolejną szansę.

W Ewangelii Jezus mówi o Królestwie Bożym przez przypowieści. Mówi, że jest jak ziarnko gorczycy – małe, prawie niewidoczne, a jednak z czasem wyrasta z niego coś wielkiego. Mówi też o zaczynie – odrobina drożdży zmienia całe ciasto. To pokazuje, że Boże działanie zaczyna się często po cichu, od małych rzeczy, ale jeśli damy Mu miejsce, Jego łaska przemieni wszystko.

Krótka nauka na dziś

Człowiek łatwo błądzi, ale Bóg zawsze daje szansę powrotu i nowe życie. Nawet najmniejszy gest wiary i dobra może wydać wielki owoc w Królestwie Bożym.