1. czytanie (Ef 2, 19-22)

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Efezjan

Bracia: Nie jesteście już obcymi i przybyszami, ale jesteście współobywatelami świętych i domownikami Boga - zbudowani na fundamencie apostołów i proroków, gdzie głowicą węgła jest sam Chrystus Jezus. W Nim zespalana cała budowla rośnie na świętą w Panu świątynię, w Nim i wy także wznosicie się we wspólnym budowaniu, by stanowić mieszkanie Boga przez Ducha.

Ewangelia (Łk 6, 12-19)

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

Pewnego razu Jezus wyszedł na górę, aby się modlić, i całą noc spędził na modlitwie do Boga. Z nastaniem dnia przywołał swoich uczniów i wybrał spośród nich dwunastu, których też nazwał apostołami: Szymona, któremu nadał imię Piotr; i brata jego, Andrzeja, Jakuba, Jana, Filipa, Bartłomieja, Mateusza, Tomasza, Jakuba, syna Alfeusza, Szymona z przydomkiem Gorliwy, Judę, syna Jakuba, i Judasza Iskariotę, który stał się zdrajcą. Zszedł z nimi na dół i zatrzymał się na równinie. Był tam liczny tłum Jego uczniów i wielkie mnóstwo ludu z całej Judei i z Jerozolimy oraz z nadmorskich okolic Tyru i Sydonu; przyszli oni, aby Go słuchać i znaleźć uzdrowienie ze swych chorób. Także i ci, których dręczyły duchy nieczyste, doznawali uzdrowienia. A cały tłum starał się Go dotknąć, ponieważ moc wychodziła od Niego i uzdrawiała wszystkich.

Streszczenie Słowa

Drodzy Bracia i Siostry,

Dzisiejsze Słowo Boże przypomina nam, że wszyscy jesteśmy częścią jednego wielkiego Bożego domu – Kościoła, którego fundamentem są apostołowie, a kamieniem węgielnym sam Jezus Chrystus.

Święty Paweł mówi dziś do nas jasno: nie jesteście już obcymi, nie jesteście ludźmi z zewnątrz. Przez wiarę i chrzest staliśmy się domownikami Boga. Wszyscy razem – każdy z nas – jesteśmy jak cegły w świątyni, którą Bóg buduje swoim Duchem. To piękny obraz: Kościół to nie mury, ale żywi ludzie, którzy razem tworzą miejsce, gdzie Bóg naprawdę mieszka. Dlatego każdy z nas ma swoją rolę i odpowiedzialność – nikt nie jest bez znaczenia.

Ewangelia pokazuje moment, w którym Jezus wybiera Dwunastu Apostołów. Zanim to zrobił, całą noc spędził na modlitwie. To pokazuje, że każda ważna decyzja w życiu powinna być powierzona Bogu. Apostołowie stali się fundamentem Kościoła – od nich rozpoczęło się dzieło głoszenia Ewangelii. A Jezus, który ich posłał, nadal działa w swoim Kościele: uzdrawia, dotyka serc, daje życie. Ludzie wtedy chcieli Go dotknąć, bo „moc wychodziła od Niego i uzdrawiała wszystkich”. Dziś ta moc nadal płynie – w modlitwie, w sakramentach, w miłości między nami.

Kościół to Boża rodzina, w której każdy ma swoje miejsce i zadanie. Jezus nie przestaje działać wśród nas – trzeba tylko pozwolić Mu dotknąć naszego życia i budować z Nim wspólnotę wiary.

Krótka nauka na dziś

Jesteśmy żywymi kamieniami w Bożej świątyni, którą jest Kościół. Jezus wciąż wybiera i uzdrawia tych, którzy pozwalają Mu działać w swoim sercu.