1. czytanie (Rz 8, 18-25)

Stworzenie oczekuje objawienia się synów Bożych

Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Rzymian

Bracia:

Sądzę, że cierpień teraźniejszych nie można stawiać na równi z chwałą, która ma się w nas objawić. Bo stworzenie z upragnieniem oczekuje objawienia się synów Bożych. Stworzenie bowiem zostało poddane marności – nie z własnej chęci, ale ze względu na Tego, który je poddał – w nadziei, że również i ono zostanie wyzwolone z niewoli zepsucia, by uczestniczyć w wolności i chwale dzieci Bożych.

Wiemy przecież, że całe stworzenie aż dotąd jęczy i wzdycha w bólach rodzenia. Lecz nie tylko ono, ale i my sami, którzy już posiadamy pierwsze dary Ducha, i my również całą istotą swoją wzdychamy, oczekując przybrania za synów – odkupienia naszego ciała. W nadziei bowiem już jesteśmy zbawieni. Nadzieja zaś, której spełnienie już się ogląda, nie jest nadzieją, bo jak można się jeszcze spodziewać tego, co się już ogląda? Jeżeli jednak nie oglądając, spodziewamy się czegoś, to z wytrwałością tego oczekujemy.

Ewangelia (Łk 13, 18-21)

Przypowieści o ziarnku gorczycy i o zaczynie

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

Jezus mówił: «Do czego podobne jest królestwo Boże i z czym mam je porównać? Podobne jest do ziarnka gorczycy, które ktoś wziął i posiał w swoim ogrodzie. Wyrosło i stało się wielkim drzewem, tak że ptaki podniebne zagnieździły się na jego gałęziach».

I mówił dalej: «Z czym mam porównać królestwo Boże? Podobne jest do zaczynu, który pewna kobieta wzięła i włożyła w trzy miary mąki, aż wszystko się zakwasiło».

Streszczenie Słowa

Pierwsze czytanie z Listu do Rzymian (Rz 8, 18-25) ukazuje naukę św. Pawła na temat cierpienia i nadziei. Autor mówi, że obecne cierpienia nie są porównywalne z przyszłą chwałą Bożą, która ma się objawić w nas. Stworzenie, które jest poddane marności oczekuje na wyzwolenie i uczestniczenie w wolności synów Bożych. Zarówno stworzenie, jak i chrześcijanie wzdychają w oczekiwaniu na pełne objawienie się Bożego zbawienia. Nadzieja jest kluczowa, ponieważ w niej już jesteśmy zbawieni, choć jeszcze nie widzimy jej spełnienia.

W Ewangelii według św. Łukasza (Łk 13, 18-21), Jezus używa przypowieści, aby opisać królestwo Boże. Porównuje je do ziarnka gorczycy, które rośnie i staje się wielkim drzewem, dając schronienie ptakom, oraz do zaczynu w mące, który zakwasza całą mąkę. Te przypowieści obrazują, jak królestwo Boże rozwija się i wpływa na świat, rosnąc i przemieniając go.

Krótka nauka na dziś

Obecne trudności są niewspółmiernie małe wobec przyszłej chwały Bożej. Taka perspektywa wzbudza nadzieję w chrześcijanach. Przypowieści Jezusa o ziarnku gorczycy i zaczynie obrazują rozwijające się królestwo Boże, akcentując znaczenie wiary i nadziei w oczekiwaniu na spełnienie Bożych obietnic.