1. czytanie (Rz 9, 1-5)

Czytanie z  Listu Świętego Pawła Apostoła do Rzymian

Bracia: Prawdę mówię w Chrystusie, nie kłamię, potwierdza mi to moje sumienie w Duchu Świętym, że w sercu swoim odczuwam wielki smutek i nieustanny ból. Wolałbym bowiem sam być pod klątwą, odłączonym od Chrystusa dla zbawienia braci moich, którzy według ciała są moimi rodakami. Są to Izraelici, do których należą przybrane synostwo i chwała, przymierza i nadanie Prawa, pełnienie służby Bożej i obietnice. Do nich należą praojcowie, z nich również jest Chrystus według ciała, Ten, który jest ponad wszystkim, Bóg błogosławiony na wieki. Amen.

Ewangelia (Łk 14, 1-6)

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

Gdy Jezus przyszedł do domu pewnego przywódcy faryzeuszów, aby w szabat spożyć posiłek, oni Go śledzili. A oto zjawił się przed Nim pewien człowiek chory na wodną puchlinę. Wtedy Jezus zapytał uczonych w Prawie i faryzeuszów: «Czy wolno w szabat uzdrawiać, czy też nie?» Lecz oni milczeli. On zaś dotknął go, uzdrowił i odprawił. A do nich rzekł: «Któż z was, jeśli jego syn albo wół wpadnie do studni, nie wyciągnie go zaraz, nawet w dzień szabatu?» I nie zdołali Mu na to odpowiedzieć.

Streszczenie Słowa

Drodzy Bracia i Siostry,

dzisiejsze Słowo Boże przypomina nam o wielkiej miłości — miłości, która nie jest tylko uczuciem, ale gotowością do poświęcenia dla drugiego człowieka.

Święty Paweł w Liście do Rzymian mówi z głębi serca, że tak bardzo kocha swój naród, że byłby gotów sam ponieść potępienie, byle tylko jego bracia odnaleźli zbawienie w Chrystusie. To niezwykłe wyznanie! Paweł nie mówi o złości na tych, którzy odrzucili Ewangelię, ale o bólu i trosce. Uczy nas, że prawdziwa miłość do innych — do rodziny, przyjaciół, do Kościoła, do Ojczyzny — to pragnienie ich dobra duchowego, nawet kosztem siebie. Taka miłość ma w sobie coś z miłości Jezusa, który oddał życie za nas wszystkich.

W Ewangelii Jezus znów pokazuje, że miłość jest ważniejsza niż przepisy. Faryzeusze czuwają, by Go przyłapać na „złamaniu szabatu”, ale Jezus widzi przed sobą człowieka chorego i cierpiącego. Nie pyta, czy to dobry moment — po prostu uzdrawia. Pokazuje, że Bóg nigdy nie robi przerwy od miłosierdzia. Dla Niego każdy dzień jest dobry, żeby pomóc, żeby kochać, żeby uzdrawiać. A pytanie Jezusa: „Czy wolno w szabat uzdrawiać?” – to pytanie także do nas: czy potrafimy stawiać miłość ponad formalności i schematy?

Prawdziwa wiara nie polega na przestrzeganiu przepisów, ale na miłości, która widzi drugiego człowieka i reaguje na jego cierpienie. Jeśli w naszym sercu jest miłość, wtedy naprawdę naśladujemy Boga, który zawsze wybiera dobro człowieka.

Krótka nauka na dziś

Bóg nigdy nie ma wolnego od miłości — Jego miłosierdzie działa zawsze. Prawdziwe chrześcijaństwo to serce, które stawia człowieka ponad przepis i nie boi się czynić dobra.